თრიალეთის პეტროგლიფები

თრიალეთის (პატარა ხრამის) პეტროგლიფები

თრიალეთის პეტროგლიფები

თრიალეთის (პატარა ხრამის) პეტროგლიფები ქვემო ქართლში, წალკის მუნიციპალიტეტში, სოფელ განთიადთან (ყოფილი თაქ-ქილისა), მდინარე ქციის მარჯვენა შენაკადის – მდინარე ავდრის ხევის ხეობაში მდებარეობს. გამოსახულებები მეზოლითური, ადრე და შუაბრინჯაოს ხანით თარიღდება. თრიალეთის პეტროგლიფები ქართული კულტურის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი და საინტერესო ძეგლია. ამ მხატვრული კომპლექსის განხილვა საუკეთესო შესაძლებლობას გვაძლევს, რათა თვალი მივადევნოთ სახვითი ფორმების აღმოცენებისა და მისი შემდგომი ევოლუციის გზას. პეტროგლიფებს პირველად XIX საუკუნეში ა. იოაკიმოვმა მიაკვლია. 1972 წელს კი თრიალეთის ქვის ხანის შემსწავლელმა ექსპედიციამ ისინი ხელახლა აღმოაჩინა. ავდრის ხევის ხეობა ოთხი ფსევდოტერასისგან შედგება. ფსევდოტერასების მეოთხე ლავური ნაკადის ფუძეში წარმოქმნილია მღვიმეები, რომელთა შორის მოქცეულ კლდის გაშიშვლებულ ზედაპირზე გეომეტრიული, ზოომორფული და ანთროპომორფული გრავირებული გამოსახულებები – პეტროგლიფები აღმოჩნდა. პეტროგლიფები კლდის მასივზე პატარ-პატარა პანოებადაა დაჯგუფებული, სულ ექვსი ამგვარი პანო გამოიყოფა. ცალკეული ფიგურები პანოებს შორის არსებულ მონაკვეთებზეც გვხვდება. აქ ძირითადად ადგილობრივი ფაუნის წარმომადგენლებია გამოსახული: კეთილშობილი ირემი, შველი, ცხენი. მათთან ერთად გვხვდება მღვიმური ლომი, აქლემები, „ფანტასტიკური“ და ჰიბრიდული ცხოველები, გველები, ფრინველები, თევზები და სხვა. მრავლადაა გეომეტრიული ფიგურებიც: კვადრატული ბადეები, ჯვრები და გასხივოსნებული მზის გამოსახულებები. გვხვდება ასევე ადამიანთა ფიგურები (მშვილდ-ისრით) და მახეში გაბმული ცხოველებიც.  სქემატური ხასიათის, უმეტესად სწორხაზოვანი გეომეტრიული შტრიხებით შექმნილი ნაკაწრი ნახატები ძლიერ მსგავსებას ავლენს ზურტაკეტის შუაბრინჯაოს ხანის ყორღანების ნიშნიან ქვებზე დაცულ გამოსახულებებთან. ნახატები მცირე ზომისაა, დაახლოებით 2,5 – 20 სმ შორის, ხაზები კი ძირითადად 1-2 მმ სიგანისა და სიღრმისაა. სქემატურად შესრულებულ, მარტივი ხერხებით გადმოცემულ ფიგურებში ოსტატურადაა დაჭერილი გამოსახულ არსებათა დამახასიათებელი ნიუანსები. თრიალეთის (პატარა ხრამის) პეტროგლიფებზე წარმოდგენილი ფაუნა აღნიშნულ რეგიონში ზედა პლეისტოცენიდან შუა ჰოლოცენამდე იყო გაბატონებული და როგორც ჩანს, აქ მცხოვრები ადამიანის ძირითად სანადირო ობიექტს წარმოადგენდა. აქვე აღვნიშნავ, რომ თრიალეთის პეტროგლიფები საფრთხის ქვეშაა, რადგან კლდეები მუდმივად იშლება. ეს უმნიშვნელოვანესი ძეგლი აუცილებლად საჭიროებს ყურადღებას.

 

როგორ მივიდეთ

სოფელ განთიადს გაივლის ნინოწმინდის სამარშრუტო. ჩამოხვალთ მდ. ავდრის ხევის აბრასთან. აქდან კი ხელმარცხნივ, ხეობაში მიმავალი ბილიკით, დაახლოებით 750 მეტრის გავლის შემდეგ თრიალეთის (პატარა ხრამის) პეტროგლიფების ქვემოთ აღმოჩნდებით. როდესაც დიდ თეთრ მილს მიუახლოვდებით კლდეებისკენ ამავალ, თვალით შესამჩნევ ბილიკსაც დაინახავთ,  მაღლა ახვალთ და კლდეზე ამოკაწრულ გამოსახულებებსაც იპოვნით.

 

 

გრაკლიანი გორა

გრაკლიანი გორა

გრაკლიანი გორა

გრაკლიანი გორა მრავალფენიანი არქეოლოგიური ძეგლია შიდა ქართლში, კასპის მუნიციპალიტეტში, მდინარე ლეხურას მარჯვენა ნაპირზე წამომართულ გორაზე, უშუალოდ თბილისი-სენაკი-ლესელიძის გზატკეცილთან. ძეგლი მოიცავს ნამოსახლარს და სამაროვანს. აღმოჩენილი მასალა მიეკუთვნება სხვადასხვა პერიოდს პალეოლითიდან ძვ.წ. II-I საუკუნეებამდე. გრაკლიან გორაზე გამოვლენილია ძვ. წ. VII საუკუნის ტაძარი და ორი საკურთეხეველი. აქ მრავალი უნიკალური არტეფაქტია აღმოჩენილი. გრაკლიან გორაზე კავკასიაში პირველად აღმოჩნდა იურიდიული დოკუმენტების საბეჭდავები, რომლებიც სამხრეთ მესოპოტამიაში, ურუქშია დამზადებული. ეს არის 6000 წლის წინანდელი ნივთები, რომლებიც ჯერ კიდევ დამწერლობის შექმნამდე გამოიყენებოდა და მსგავსი ექსპონატები მხოლოდ მსოფლიოს უმაღლესი რანგის მუზეუმებს ამშვენებს. გრაკლიანის მხატვრული დეკორით შემკულ საკრალურ ღუმელს მსოფლიოში ანალოგი არ აქვს. გამოვლენილი მასალებით დასტურდება, რომ აქ ცხოვრობდა კულტურულად უაღრესად დაწინაურებული საზოგადოება, რომელსაც სავაწრო და ეკონომიკური ურთიერთობები ჰქონდა იმდროინდელი ცივილიზაციის ყველა ცენტრთან.

 

 

სხვილოს ციხე

სხვილოს ციხე

სხვილოს ციხე შუა საუკუნეების ძეგლია, რომელიც შიდა ქართლში, კასპის მუნიციპალიტეტში მდებარეობს. აგებულია XIV საუკუნეში. აქ არის გადაღებული რამდენიმე სცენა ქართული მხატვრული ფილმისა – “შერეკილები”. ციხე წარმოადგენს Read more

მღვიმევის დედათა მონასტერი

მღვიმევის დედათა მონასტერი

მღვიმევის დედათა მონასტერი იმერეთში, ჭიათურის მუნიციპალიტეტის სოფელ მღვიმევის მახლობლად მდებარეობს. იგი XIII საუკუნით თარიღდება. ჭიათურიდან მონასტრამდე მიემართება ვიწრო და საკმაოდ გრძელი კიბე, რომლის ავლის შემდეგაც შესაძლებელია ხელოვნურად გამოკვეთილ გვირაბში შესვლა. გვირაბის გადახურვა საყრდენი თაღებითაა შემაგრებული. სამონასტრო კომპლექსი რამდენიმე ნაგებობისაგან შედგება. მთავარი ტაძარი ორნავიან ბაზილიკას წარმოადგენს, რომლის ნავებიც ერთმანეთისგან მასიურ სვეტებზე დაყრდნობილი თაღებითაა გამოყოფილი. ორივე ნავი აღმოსავლეთით შვერილი აფსიდით სრულდება. ნაგებობის ფასადი შემკულია მდიდრული ჩუქურთმებით, დეკორატიული თაღებით, ჯვრებით, ჩუქურთმიანი კარნიზებით. ყურადღებას იქცევს შვერილი აფსიდის წახნაგებზე მოჩუქურთმებული ჯვრებისა და სარკმლების მონაცვლეობა. მღვიმევის ხუროთმოძღვარი სამთავისისეული დეკორის საინტერესო ინტერპრეტაციას აკეთებს, აქ ცენტრული კომპოზიცია (ვერტიკალურ ღერძზე განლაგებული ჯვარი, სარკმელი და რომბები) თითქოს დანაწევრებულია და გარდაქმნილია რიტმულ დეკორაციად. ტაძარში შემორჩენილია შემორჩენილია XIII საუკუნისა და XVI საუკუნის მოხატულობათა ფრაგმენტები, მათ შორის მონასტრის დამაარსებლის, რატი რაჭის ერისთავის, მისი მეუღლისა და ძმის, ნიანია კახაბერისძის პორტრეტები. შესასვლელი ორია – დასავლეთიდან და სამხრეთიდან, ორივე მათგანი სწორკუთხაა. ცენტრალური ტაძრის უკან მდებარეობს მღვიმევის მღვიმე, სადაც დიდ დღესასწაულებზე წირვა ტარდება. მღვიმევის მღვიმეში გვხვდება საკმაოდ დიდი ნაღვენთი ფორმები.
მთავარი ტაძრის დასავლეთით დგას მცირე ზომის დარბაზული ეკლესია. მისი ჭერი და დასავლეთის კედელი ბუნებრივი კლდეა. ეკლესიის სახურავის აღმოსავლეთ კეხზე მოთავსებულია ვერძის თავის ბარელიეფი. ამ პატარა ტაძარს გამოარჩევს ექსტერიერის მოხატულობა, რომელიც ჩრდილოეთ ფასადზე გვხვდება. საფასადო მოხატულობა საქართველოში, გარდა სვანეთისა, დიდი იშვიათობაა. ნაგებობას მხოლოდ ერთი შესასვლელი აქვს – სამხრეთიდან. მღვიმევის მონასტერში ინახებოდა უნიკალური ჭედური ხატები და ხეზე კვეთის ბრწყინვალე ნიმუში – ვაზის კარი. დღეისათვის ეს ნაკეთობები საქართველოს ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმის ფონდებშია დაცული. მღიმევის მონასტერი ქართული კულტურის ერთ-ერთი საყურადღებო ნიმუშია.